machu picchu

udalo nam sie zerwac z lozek nieco przed piata. na wszelki wypadek bilety wstepu kupilysmy w centrum aquas calientes. droga na gore niby nie byla trudna, tylko tak jakos wilgotno i goraco w tej dzungli. w sumie zmiescilysmy sie w czasie podanym przez lonly planet.
machu picchu powitalo nas mgla i szarzyzna, zrobilo wrazenie, ale kolory dosc zabujcze dla zdjec. od razu zdecydowalysmy sie wchodzic wyzej na wayhna picchu, szczyt z ktorego mozna ogladac MP w calej okazalosci. tym razem droga nie byla latwa. nie dosc ze stromo, to jeszcze miejscami bardzo wasko, i zabezpieczenia jakies takie...wszystko to robilo niezle wrazenie. po godzinie ambitnej wspinaczki okazalo sie ze bylo warto.mgla zdazyla opasc, niebo przybralo blekitny kolor, pogoda nie tylko nie byla kiepska, co jest tu podobno norma, ale wrecz piekna. po chwili dotarla na szczyt tez osobliwa japonska wycieczka, wciagajaca swoich uczestnikow, w doslownym tego slowa znaczeniu. ubrany w garnitur japonski przewodnik postawil na laptopie pluszowego kroliczka i zrobil mu zdjecie na tle MP.
wiec MP cudne, ogromne, robiace wrazenie, szczegolnie ze na gorze usytuowane, otoczone zielenia i blekitem nieba. troche za duzo turystow, ale coz zrobic... i tak dzieki temu, ze rozpoczelysmy nasze zwiedzanie przed switem, udalo nam sie uniknac najwiekszego tlumu.

Zdjęcia (13)

Komentarze (0)